eerste verslag van ons verblijf in Oostenrijk
Door: marcel, cora, luck en jesse hermsen
22 September 2006 | Oostenrijk, Bad Hofgastein
Hallo familie, vrienden, collega’s,
Vóór mijn vertrek heb ik beloofd om jullie op de hoogte te houden van het verloop van ons avontuur, de emigratie naar Oostenrijk. Die belofte kom ik graag ná en daarom ook dit wat uitgebreide verslag van ons vertrek.
Er zijn weliswaar nog geen twee weken verstreken sinds ons vertrek, maar toch is er al weer veel gebeurd.
De laatste weken voor ons vertrek waren zeer vermoeiend. We hadden het niet alleen druk met inpakken, het opleveren van ons huis en het regelen van de laatste administratieve zaken, maar ook het afscheidsfeest thuis en op het werk eisten hun tol. Toch hebben Cora, de kinderen en ikzelf de hard verwarmende boodschappen, hulp, kaarten, cadeaus en interesses als een warme deken ervaren. Wij willen iedereen dan ook heel erg bedanken hiervoor.
Hoe goed we ons vertrek ook hadden voorbereid, op het laatste moment gebeurden er toch weer dingen die een soepel verloop in de weg stonden.
Sommigen van jullie herinneren zich nog wel dat mijn lease auto vlak voor vertrek een flinke deuk opgelopen had en deze eerst gemaakt moest worden. Nog geen dag voor het vertrek kregen wij te horen dat de auto niet op tijd klaar zou zijn en wij minstens 10 uur later zouden moeten vertrekken. We waren zelfs tot een aantal dagen voor vertrek niet gestrest geweest, maar nu begonnen de zenuwen toch wel parten te spelen. Voor onszelf was het niet z’n probleem om uren later in Oostenrijk aan te komen, maar voor het verhuisbedrijf, dat al onderweg was, wel. Als wij donderdag 7 sept. niet om 15.00 uur in Bad Hofgastein zouden staan, konden onze spullen niet worden uitgeladen en betekende dit een wachtende vrachtwagen. En je raad het al, een wachtende vrachtwagen koste veel geld. Gelukkig kon ik nog met de verhuurder van de opslagplaats regelen dat er wat extra mensen aanwezig zouden zijn om de vrachtwagen in Oostenrijk te lossen, aber kein problem herr Hermsen wird alles erledigt.
Dit probleem was nog niet opgelost of de volgende uitdaging bood zich al weer aan.
Omdat we niet weten hoelang het nog gaat duren voordat we ons appartementenhuis hebben gekocht hebben we uit voorzorg gezocht naar een alternatief om goedkoper te wonen.
Ongeveer twee weken voor ons vertrek hebben we een grote stacaravan gekocht en deze moest ook nog naar Oostenrijk vervoerd worden. Ook dit was allemaal geregeld tot op het moment dat ik voor de zekerheid even navraag deed bij het vervoersbedrijf of alles nog volgens plan verliep. De stacaravan zou vrijdag 8 september aankomen maar de vergunningen waren nog niet rond en alles werd verschoven naar 11 september. Op zich geen probleem maar onze stacaravan stond al buiten de camping in Luttenberg aan de weg en er was niemand die een er op lette. Na aandringen heb ik de vervoerder kunnen overhalen de caravan naar hun bedrijventerrein te verplaatsen zodat hij veilig stond.
Uiteindelijk zijn wij donderdag 7 september om 16.00 uur uit Groesbeek vertrokken, nadat ik de lease auto in Apeldoorn had opgehaald. (Met dank aan Trendlease die zich de sokken uit de schoenen heeft gelopen om de auto klaar te krijgen).
De reis naar Oostenrijk verliep verder vrij normaal. Om 3.00 uur ’s nachts kwamen we aan bij ons appartement op camping Erlengrund in Bad Gastein. Deze camping is het eigendom van een Nederland echtpaar, zij hebben deze camping 1 jaar geleden overgenomen.
De volgende ochtend werden we gewekt door de zon en leek het een stralende dag te worden.
Maar dat was niet helemaal waar want om 9.30 uur ging de telefoon en kreeg ik van de vervoerder van onze stacaravan te horen dat er een probleem was met het transport.
Men had de breedte van de wanden gemeten en was vergeten dat voor de vergunning ook het dakoverstek moest worden mee geteld. Hierdoor moest niet alleen de vergunning worden aangepast, wat weer extra tijd zou gaan kosten, maar was in Duitsland ook begeleidend transport noodzakelijk. Natuurlijk niet zonder gevolgen voor de hoogte van de toch al hoge transportkosten. Uiteindelijk lukte het Klomp (het transportbedrijf) om de stacaravan i.p.v. vrijdag 8 september, op 13 september te leveren op camping “Bertahof” in Bad Hofgastein.
Zoals je op de foto’s kunt zien was het een hele toer om de stacaravan op de camping te krijgen want de toegang was maar net breed genoeg (ca. 15 cm breder dan het transport) .
Ná nog wat hindernissen als laag hangende kabels en bomen, lukte het om de caravan op z’n plek te zetten.
“Leuk” was ook nog wel dat Cora uitvoerig met de heren van de camping had gecorrespondeerd over de uitvoering en grote van de stacaravan en bij aankomst stond de camping beheerder even op z’n hoofd te krabben. Toen ik hem vroeg of er iets aan scheelde, vertelde hij dood leuk dat deze wel erg groot was en hij niet zeker wist of er nog wel een plek voor was. Ik heb hem toen maar verteld dat de caravan alleen nog van de camping af ging als zij de gemaakte transport kosten en de afvoerkosten zouden betalen. Hij heeft toen snel een mooi plekje voor ons gezocht.
In de tussen tijd zijn Luck en Jesse op 11 september gestart op hun nieuwe school in Bad Hofgastein, de Hauptschule.
Het viel de eerste dagen niet mee, niet zozeer de taal want ze hebben het afgelopen jaar Duitse les gehad, maar vooral de andere leerwijze. In Oostenrijk gaan de kinderen tot hun 14de jaar naar de basisschool en krijgen dan net als op het voortgezet onderwijs in Nederland, les van verschillende leraren en leraressen. Ook het feit dat iedereen hier z’n eigen schoolspullen koop, was erg verwarrend. Iedere dag komen ze thuis met een nieuw lijstje van spullen die ze nodig hebben of kosten die betaald moeten worden, om gek van te worden. Maar goed alles went dus dit zal ook wel wennen. Inmiddels gaat het op school erg goed met die twee. Er komt al een beetje regelmaat in en de eerste vriendjes en vriendinnetjes zijn een feit.
De afgelopen dagen zijn we druk geweest met de plaatsing en inrichting van onze stacaravan.
De mensen van de camping hebben ons erg goed geholpen want er werd meteen geholpen met het waterpas stellen van de caravan en ook het gas, elektra, riool en water werd direct aangesloten. Dit was nog even een klus omdat onze plek nog geen voorzieningen had. Hierdoor moest er gegraven worden, wat niet zo gemakkelijk was omdat de bodem hier veelal uit steenslag bestaat. Ook zijn we inmiddels officieel inwoner van Bad Hofgastein.
We hebben een wireless internet aansluiting geregeld, wat ca. € 9,- /6 uur kost, want een abonnement is alleen mogelijk met een vaste telefoonaansluiting en die krijgen we niet in onze caravan. (of is heel erg duur)
We zij per mail te bereiken op marcel.cora.hermsen@gmail.com of op onze mobiele telefoon nr. 0043-6642159490. (als je eerst 0900-1518 belt is het € 0,25 /min)
O ja, we hebben ook al een andere auto gekocht. We zijn in de eerste dagen gewoon wat dealers afgegaan om wat indrukken van op te doen en prijzen te vergelijken. Maar ja zoals dat meestal bij ons gaat, liepen we al snel tegen een interessante occasion aan.
Een Renault Espace uit 2000 met 58000 op de teller en goed onderhouden. Na 5 minuten onderhandelen hadden we een deal. Ik heb het natuurlijk niet na kunnen laten om van te voren even op www.autotrack.nl te kijken naar vergelijkbare modellen. Het bleek dat de eerder verkregen info over auto’s en prijzen in Oostenrijk klopte, ze zijn hier ca. 20% goedkoper dan in Nederland.
Op 16 september zijn we in onze stacaravan getrokken. Onze eigen spulletjes en de vele kaarten en aandenken die we tijdens het afscheid hebben gekregen, staan nu in dit kleine paradijsje, zoals Jesse het noemt.
’s avonds gezellig in de huiskamer onder het genot van een drankje. En ja, we hebben zelf een openhaard!!! Geen echte hoor, maar wel heel gezellig en warm.!!!!
Ook de keuken is van alle gemakken voorzien. Nou ja, de vaatwasser missen we wel. Maar goed, je kunt niet alles hebben toch.
En natuurlijk een geweldig uitzicht !!!!!
We hebben in de tussentijd weer een paar panden bekeken en zijn nu bezig om meer informatie te krijgen van een aantal panden.
Omdat sommige panden door de eigenaars zelf worden verkocht is het extra belangrijk bij de gemeente te informeren wat er zoal speelt rond de betreffende panden. Ook moet er een grondige inspectie en bouwkundig advies worden opgesteld dat uiteraard positief moet zijn willen we een bod uitbrengen. Het aanbod is niet groot, maar dat wisten we al.
We hebben wel ervaren dat we er goed aan gedaan hebben om al hier te gaan wonen. Het is ongelofelijk makkelijk om afspraken te maken met de verschillende instanties. Als je bij een instantie of bedrijf aanklopt wordt je vaak meteen geholpen of kun je de volgende dag al op gesprek komen. Dat is echt een heel groot verschil met Nederland.
Nou dit was het we voor nu. Ik hoop dat jullie een beetje een indruk hebben gekregen van wat wij de afgelopen dagen hebben meegemaakt.
Ondanks dat we het de afgelopen dagen erg druk hebben gehad met het regelen van vele zaken, missen we iedereen heel erg. Waarschijnlijk zal dat de komende weken zal dat gevoel nog wel toe gaan nemen omdat dan steeds meer duidelijk wordt dat we nu echt hier wonen en voorlopig niet in Nederland komen. ( nou ja ik wel, want 2 okt. Moet ik de lease auto terug brengen en ben ik tot 5 september bij mijn ouders)
Ik stop er even mee, tot bel's, mail's, skyp's, msn’s of misschien zelf wel tot op de koffie.
Groeten uit het Gasteinertal van ons viertjes.
Marcel.
Vóór mijn vertrek heb ik beloofd om jullie op de hoogte te houden van het verloop van ons avontuur, de emigratie naar Oostenrijk. Die belofte kom ik graag ná en daarom ook dit wat uitgebreide verslag van ons vertrek.
Er zijn weliswaar nog geen twee weken verstreken sinds ons vertrek, maar toch is er al weer veel gebeurd.
De laatste weken voor ons vertrek waren zeer vermoeiend. We hadden het niet alleen druk met inpakken, het opleveren van ons huis en het regelen van de laatste administratieve zaken, maar ook het afscheidsfeest thuis en op het werk eisten hun tol. Toch hebben Cora, de kinderen en ikzelf de hard verwarmende boodschappen, hulp, kaarten, cadeaus en interesses als een warme deken ervaren. Wij willen iedereen dan ook heel erg bedanken hiervoor.
Hoe goed we ons vertrek ook hadden voorbereid, op het laatste moment gebeurden er toch weer dingen die een soepel verloop in de weg stonden.
Sommigen van jullie herinneren zich nog wel dat mijn lease auto vlak voor vertrek een flinke deuk opgelopen had en deze eerst gemaakt moest worden. Nog geen dag voor het vertrek kregen wij te horen dat de auto niet op tijd klaar zou zijn en wij minstens 10 uur later zouden moeten vertrekken. We waren zelfs tot een aantal dagen voor vertrek niet gestrest geweest, maar nu begonnen de zenuwen toch wel parten te spelen. Voor onszelf was het niet z’n probleem om uren later in Oostenrijk aan te komen, maar voor het verhuisbedrijf, dat al onderweg was, wel. Als wij donderdag 7 sept. niet om 15.00 uur in Bad Hofgastein zouden staan, konden onze spullen niet worden uitgeladen en betekende dit een wachtende vrachtwagen. En je raad het al, een wachtende vrachtwagen koste veel geld. Gelukkig kon ik nog met de verhuurder van de opslagplaats regelen dat er wat extra mensen aanwezig zouden zijn om de vrachtwagen in Oostenrijk te lossen, aber kein problem herr Hermsen wird alles erledigt.
Dit probleem was nog niet opgelost of de volgende uitdaging bood zich al weer aan.
Omdat we niet weten hoelang het nog gaat duren voordat we ons appartementenhuis hebben gekocht hebben we uit voorzorg gezocht naar een alternatief om goedkoper te wonen.
Ongeveer twee weken voor ons vertrek hebben we een grote stacaravan gekocht en deze moest ook nog naar Oostenrijk vervoerd worden. Ook dit was allemaal geregeld tot op het moment dat ik voor de zekerheid even navraag deed bij het vervoersbedrijf of alles nog volgens plan verliep. De stacaravan zou vrijdag 8 september aankomen maar de vergunningen waren nog niet rond en alles werd verschoven naar 11 september. Op zich geen probleem maar onze stacaravan stond al buiten de camping in Luttenberg aan de weg en er was niemand die een er op lette. Na aandringen heb ik de vervoerder kunnen overhalen de caravan naar hun bedrijventerrein te verplaatsen zodat hij veilig stond.
Uiteindelijk zijn wij donderdag 7 september om 16.00 uur uit Groesbeek vertrokken, nadat ik de lease auto in Apeldoorn had opgehaald. (Met dank aan Trendlease die zich de sokken uit de schoenen heeft gelopen om de auto klaar te krijgen).
De reis naar Oostenrijk verliep verder vrij normaal. Om 3.00 uur ’s nachts kwamen we aan bij ons appartement op camping Erlengrund in Bad Gastein. Deze camping is het eigendom van een Nederland echtpaar, zij hebben deze camping 1 jaar geleden overgenomen.
De volgende ochtend werden we gewekt door de zon en leek het een stralende dag te worden.
Maar dat was niet helemaal waar want om 9.30 uur ging de telefoon en kreeg ik van de vervoerder van onze stacaravan te horen dat er een probleem was met het transport.
Men had de breedte van de wanden gemeten en was vergeten dat voor de vergunning ook het dakoverstek moest worden mee geteld. Hierdoor moest niet alleen de vergunning worden aangepast, wat weer extra tijd zou gaan kosten, maar was in Duitsland ook begeleidend transport noodzakelijk. Natuurlijk niet zonder gevolgen voor de hoogte van de toch al hoge transportkosten. Uiteindelijk lukte het Klomp (het transportbedrijf) om de stacaravan i.p.v. vrijdag 8 september, op 13 september te leveren op camping “Bertahof” in Bad Hofgastein.
Zoals je op de foto’s kunt zien was het een hele toer om de stacaravan op de camping te krijgen want de toegang was maar net breed genoeg (ca. 15 cm breder dan het transport) .
Ná nog wat hindernissen als laag hangende kabels en bomen, lukte het om de caravan op z’n plek te zetten.
“Leuk” was ook nog wel dat Cora uitvoerig met de heren van de camping had gecorrespondeerd over de uitvoering en grote van de stacaravan en bij aankomst stond de camping beheerder even op z’n hoofd te krabben. Toen ik hem vroeg of er iets aan scheelde, vertelde hij dood leuk dat deze wel erg groot was en hij niet zeker wist of er nog wel een plek voor was. Ik heb hem toen maar verteld dat de caravan alleen nog van de camping af ging als zij de gemaakte transport kosten en de afvoerkosten zouden betalen. Hij heeft toen snel een mooi plekje voor ons gezocht.
In de tussen tijd zijn Luck en Jesse op 11 september gestart op hun nieuwe school in Bad Hofgastein, de Hauptschule.
Het viel de eerste dagen niet mee, niet zozeer de taal want ze hebben het afgelopen jaar Duitse les gehad, maar vooral de andere leerwijze. In Oostenrijk gaan de kinderen tot hun 14de jaar naar de basisschool en krijgen dan net als op het voortgezet onderwijs in Nederland, les van verschillende leraren en leraressen. Ook het feit dat iedereen hier z’n eigen schoolspullen koop, was erg verwarrend. Iedere dag komen ze thuis met een nieuw lijstje van spullen die ze nodig hebben of kosten die betaald moeten worden, om gek van te worden. Maar goed alles went dus dit zal ook wel wennen. Inmiddels gaat het op school erg goed met die twee. Er komt al een beetje regelmaat in en de eerste vriendjes en vriendinnetjes zijn een feit.
De afgelopen dagen zijn we druk geweest met de plaatsing en inrichting van onze stacaravan.
De mensen van de camping hebben ons erg goed geholpen want er werd meteen geholpen met het waterpas stellen van de caravan en ook het gas, elektra, riool en water werd direct aangesloten. Dit was nog even een klus omdat onze plek nog geen voorzieningen had. Hierdoor moest er gegraven worden, wat niet zo gemakkelijk was omdat de bodem hier veelal uit steenslag bestaat. Ook zijn we inmiddels officieel inwoner van Bad Hofgastein.
We hebben een wireless internet aansluiting geregeld, wat ca. € 9,- /6 uur kost, want een abonnement is alleen mogelijk met een vaste telefoonaansluiting en die krijgen we niet in onze caravan. (of is heel erg duur)
We zij per mail te bereiken op marcel.cora.hermsen@gmail.com of op onze mobiele telefoon nr. 0043-6642159490. (als je eerst 0900-1518 belt is het € 0,25 /min)
O ja, we hebben ook al een andere auto gekocht. We zijn in de eerste dagen gewoon wat dealers afgegaan om wat indrukken van op te doen en prijzen te vergelijken. Maar ja zoals dat meestal bij ons gaat, liepen we al snel tegen een interessante occasion aan.
Een Renault Espace uit 2000 met 58000 op de teller en goed onderhouden. Na 5 minuten onderhandelen hadden we een deal. Ik heb het natuurlijk niet na kunnen laten om van te voren even op www.autotrack.nl te kijken naar vergelijkbare modellen. Het bleek dat de eerder verkregen info over auto’s en prijzen in Oostenrijk klopte, ze zijn hier ca. 20% goedkoper dan in Nederland.
Op 16 september zijn we in onze stacaravan getrokken. Onze eigen spulletjes en de vele kaarten en aandenken die we tijdens het afscheid hebben gekregen, staan nu in dit kleine paradijsje, zoals Jesse het noemt.
’s avonds gezellig in de huiskamer onder het genot van een drankje. En ja, we hebben zelf een openhaard!!! Geen echte hoor, maar wel heel gezellig en warm.!!!!
Ook de keuken is van alle gemakken voorzien. Nou ja, de vaatwasser missen we wel. Maar goed, je kunt niet alles hebben toch.
En natuurlijk een geweldig uitzicht !!!!!
We hebben in de tussentijd weer een paar panden bekeken en zijn nu bezig om meer informatie te krijgen van een aantal panden.
Omdat sommige panden door de eigenaars zelf worden verkocht is het extra belangrijk bij de gemeente te informeren wat er zoal speelt rond de betreffende panden. Ook moet er een grondige inspectie en bouwkundig advies worden opgesteld dat uiteraard positief moet zijn willen we een bod uitbrengen. Het aanbod is niet groot, maar dat wisten we al.
We hebben wel ervaren dat we er goed aan gedaan hebben om al hier te gaan wonen. Het is ongelofelijk makkelijk om afspraken te maken met de verschillende instanties. Als je bij een instantie of bedrijf aanklopt wordt je vaak meteen geholpen of kun je de volgende dag al op gesprek komen. Dat is echt een heel groot verschil met Nederland.
Nou dit was het we voor nu. Ik hoop dat jullie een beetje een indruk hebben gekregen van wat wij de afgelopen dagen hebben meegemaakt.
Ondanks dat we het de afgelopen dagen erg druk hebben gehad met het regelen van vele zaken, missen we iedereen heel erg. Waarschijnlijk zal dat de komende weken zal dat gevoel nog wel toe gaan nemen omdat dan steeds meer duidelijk wordt dat we nu echt hier wonen en voorlopig niet in Nederland komen. ( nou ja ik wel, want 2 okt. Moet ik de lease auto terug brengen en ben ik tot 5 september bij mijn ouders)
Ik stop er even mee, tot bel's, mail's, skyp's, msn’s of misschien zelf wel tot op de koffie.
Groeten uit het Gasteinertal van ons viertjes.
Marcel.
-
22 September 2006 - 11:34
Paul Kuperus:
Hoi auslanders,
Tjee joh, wat een verhaal, maar nu dan eindelijk even "rust". Van dat mooie uitzicht om je ook maar even een paar foto's maken want ik ben wel benieuwd. En ik neem toch niet aan dat je bijna een jaar bij je ouders gaat wonen he want deze tekst zal niet helemaal goed zijn " nou ja ik wel, want 2 okt. moet ik de lease auto terug brengen en ben ik tot 5 september bij mijn ouders " Want als dat wel zo is ga ik wel een tijdje op Cora passen hoor!! (geintje) En mocht je op de Espace uitgekeken zijn bel me gerust! Mooie bak joh! De "caravan" als je zo'n gevaarte nog zo mag noemen ziet er ook schitterend uit, had je gewoon boven op een alp moeten zetten en nooit meer uit weggaan! Nee hoor ik begrijp best dat dit een tijdelijk onderkomen is en jullie heel graag heel snel je droom in vervulling ziet gaan, ik zal voor jullie duimen dat het allemaal snel en soepeltjes verloopt, en nogmaals op weg naar Hongarije zijn jullie als het zover is de absolute tussenstop. Nou heel veel succes en tot gauw met de continuing story of....
Groetjes,
het barpersoneel -
22 September 2006 - 13:21
Niels B.:
He Marcel, wat lees ik nou dan toch allemaal; Heb je het schitterende Groesbeek voorgoed verlaten?? Dat is ook wat. Zou ik zelf nooit doen ;-) Maargoed, ik neem aan dat je nog wel eens terugkomt. Wat ga je daar allemaal doen dan? En kun je al een beetje buitenlands praten? Je zult vast een mooi plan hebben. Succes met alles, eet niet te veel kneudel en onthoud dat wij hier ook mooie heuvels hebben.
Groeten van de oud-coordinator van de zuid-arnhemse onderwereld -
22 September 2006 - 17:43
Hildegard Hermsren:
Geweldig dit allemaal, weet je het hoort er allemaal bij. Ik vind het wel fijn dat het goed gaat met de kinderen. Geweldig dat we dit allemaal kunne meelezen. Hou ons op de hoogte hoe het allemaal verder gaat. Veel succes xxxxxx hildegard -
22 September 2006 - 20:08
Leo Klaassen:
He Marcel Cora en de kids
Als ik dit lees hebben july van alles meegemaakt maar niets voor niets dus met zijn alle er tegen aan.De leuke dingen gaan nu komen voor jully,en als de kinderen al vriendjes hebben komt dat ook goed.
Bij ons op de Gaffel is alles goed en ik wens jully al wat goed is en maar vul een leuk pandje kopen.Ik ga nu een lekker flesje bier drinken ,neem jully er ook maar eentje proost. -
23 September 2006 - 08:08
Brandweer Groesbeek:
Marcel Cora en de kinderen,
De start is als het landschap waarin jullie je nu bevinden. Maar ook over deze hobbels gaan jullie heen komen. Heel veel succes en wij blijven jullie vurig volgen.
Theo Klosters -
23 September 2006 - 15:36
John Jacobs:
Heeft cora al gekeken waar de feuerwehr zit, en hoe je lid kunt worden???
Succes daar, ga zo door. -
26 September 2006 - 07:26
Annie En Ton:
Hallo jongelui,
we zijn blij iets van jullie te horen al zijn de berichten niet allemaal even gelukkig, maar toch is alles dan op zijn pootjes terecht gekomen.
ik heb vandaag jullie bericht gelezen omdat het mijn eerste werkdag is na de vakantie.
we hopen nu ook voor jullie dat het appartementen complex ook snel rond zal zijn.
groeten van Annie en Ton. -
26 September 2006 - 18:59
Gert Gaastra:
Hoi familie aan die zijde,
Al een heel verhaal in zo'n korte tijd.
UIt eigen ervaring weet ik dat het eerst met haken en ogen gaat maar zoals je zelf al zegt het gaat goed komen.
Leuk dat de kinderen het zo snel wennen, want ja pappie en mammie vinden het leuk maar de kids is ook een belangrijke faktor.
Heel veel succes met het zoeken en we horen /lezen van jullie.
Marcel ik drink wel een biertje voor jou op de boot, denken we toch aan de fam. Hermsen.
Groeten Gert, Esther en kids
-
27 September 2006 - 07:12
Patrick:
Hoi Marcel en natuurlijk de rest van de familie. Goed om te lezen dat het goed met jullie gaat. Oostenrijk is al geweldig als we op wintersport gaan, maar jullie blijven er gewoon wonen! We zijn jaloers. Ben verder ook wel benieuwd naar wat omgevingsfoto's.
Gr. Patrick, Debby en Ian -
27 September 2006 - 07:13
Karel:
Hé Marcel ( en Familie),
Bedankt voor je leuke bericht. Zo te horen gaat het allemaal wel lukken. Succes en tot kijk.
groeten, Karel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
