zomer 2008
Door: marcel, cora, luck en jesse hermsen
09 September 2008 | Oostenrijk, Bad Hofgastein
Dag lieve beeldbuiskijkers,
Mag ik toch wel zeggen, een p.c is ten slotte ook een beeldbuis.
Zo’n 3 maanden geleden heb ik jullie de laatste nieuwtjes verteld.
We stonden toen aan het begin v.d zomer, nu aan het einde.
En of het voorbij gevlogen is!
Het was een heerlijke zomer, in tegenstelling tot wat vele in Nederland misschien zullen vinden.
Hier was het weer super met veel zon.
Fijn, want dat betekend dat er ook dankbaar gebruik is gemaakt van het zwembad.
Dat was de trekpleister voor de gasten.
Tja, want eerlijk gezegd hebben we er zelf maar weinig in gelegen.
Maar we klagen niet, we zijn begin juli 2 weken in Nederland geweest en eind augustus nog 1 week naar Italië.
Vakantie wilde ik het in Nederland niet noemen.
Hoewel we niet hoefde te klussen, zijn we van de een naar de ander op visite geweest.
De kinderen moesten steeds weggebracht of opgehaald worden bij vrienden.
Daarom dus die week in Italië nog, en dat was echt vakantie.
Na de vakantie hebben we de planning voor de rest van het jaar gemaakt.
We dachten dat we ruim de tijd hadden voor alles wat nog voor de winter af moest.
Maar dat viel tegen.
Daarom heel kritisch moeten kijken naar wat echt moest en wat wenselijk was.
We hebben de laatste 2 jaar zo gerent dat de reserves, van de reserves, op zijn.
Hebben dan ook besloten dat volgend jaar een ’rust jaar’ word.
Dat kan omdat het aantal bedden dat we wilde realiseren, tegen die tijd klaar is.
Klinkt als muziek in de oren.
Eindelijk geen stress meer.
Hebben we zin om iets onder handen te nemen, dan doen we dit, anders niet.
De druk is eraf en dan kan klussen ook weer leuk zijn.
Het is niet te geloven dat er al weer 2 jaar verstreken zijn.
Het voelt nog als gister.
Misschien omdat we enorm geleefd zijn, en bitter weinig tijd hebben gehad voor onszelf.
Ik betrapte mezelf er op dat ik de afgelopen jaren ook tegen mezelf zei: straks hebben we het rustig, straks zijn we klaar, dit doen we zodat we straks tijd hebben voor de kinderen.
En stiekem schuif je het op.
Want straks is inmiddels nu!!!Luck en Jesse zijn nu 12 en 13 jaar.
Een leeftijd waarvan ik nog wil genieten.
Deze leeftijd is zo belangrijk voor hun vorming. Als we pech hebben zijn ze snel de deur uit.
( Hier gaan kinderen als ze een vervolg opleiding doen, en dit in het dal waar we wonen niet mogelijk is in een internaat)
Luck is enorm aanhankelijk en de komiek van het gezin.
Jesse is echt een jonge dame geworden, en heel erg met haar uiterlijk bezig.
Als ik zie hoe groot ze geworden zijn, wordt je erg geconfronteerd met het feit dat je zelf steeds ouder wordt.
Ach, veertig…dan begint het leven pas.
En wat kunnen we ons meer wensen als dat hier te mogen beleven.
Groeten Cora en de rest
p.s : nog wat nieuwe foto'geplaatst.
- het plaatsen van de chalet.
- gezamelijk spel op het speelveld
_ bij gebrek aan een kinderbadje
gaan onze kleine gasten in de wastafel
-huiskamer van ons laaste project, het appart. voor 10 pers.
Mag ik toch wel zeggen, een p.c is ten slotte ook een beeldbuis.
Zo’n 3 maanden geleden heb ik jullie de laatste nieuwtjes verteld.
We stonden toen aan het begin v.d zomer, nu aan het einde.
En of het voorbij gevlogen is!
Het was een heerlijke zomer, in tegenstelling tot wat vele in Nederland misschien zullen vinden.
Hier was het weer super met veel zon.
Fijn, want dat betekend dat er ook dankbaar gebruik is gemaakt van het zwembad.
Dat was de trekpleister voor de gasten.
Tja, want eerlijk gezegd hebben we er zelf maar weinig in gelegen.
Maar we klagen niet, we zijn begin juli 2 weken in Nederland geweest en eind augustus nog 1 week naar Italië.
Vakantie wilde ik het in Nederland niet noemen.
Hoewel we niet hoefde te klussen, zijn we van de een naar de ander op visite geweest.
De kinderen moesten steeds weggebracht of opgehaald worden bij vrienden.
Daarom dus die week in Italië nog, en dat was echt vakantie.
Na de vakantie hebben we de planning voor de rest van het jaar gemaakt.
We dachten dat we ruim de tijd hadden voor alles wat nog voor de winter af moest.
Maar dat viel tegen.
Daarom heel kritisch moeten kijken naar wat echt moest en wat wenselijk was.
We hebben de laatste 2 jaar zo gerent dat de reserves, van de reserves, op zijn.
Hebben dan ook besloten dat volgend jaar een ’rust jaar’ word.
Dat kan omdat het aantal bedden dat we wilde realiseren, tegen die tijd klaar is.
Klinkt als muziek in de oren.
Eindelijk geen stress meer.
Hebben we zin om iets onder handen te nemen, dan doen we dit, anders niet.
De druk is eraf en dan kan klussen ook weer leuk zijn.
Het is niet te geloven dat er al weer 2 jaar verstreken zijn.
Het voelt nog als gister.
Misschien omdat we enorm geleefd zijn, en bitter weinig tijd hebben gehad voor onszelf.
Ik betrapte mezelf er op dat ik de afgelopen jaren ook tegen mezelf zei: straks hebben we het rustig, straks zijn we klaar, dit doen we zodat we straks tijd hebben voor de kinderen.
En stiekem schuif je het op.
Want straks is inmiddels nu!!!Luck en Jesse zijn nu 12 en 13 jaar.
Een leeftijd waarvan ik nog wil genieten.
Deze leeftijd is zo belangrijk voor hun vorming. Als we pech hebben zijn ze snel de deur uit.
( Hier gaan kinderen als ze een vervolg opleiding doen, en dit in het dal waar we wonen niet mogelijk is in een internaat)
Luck is enorm aanhankelijk en de komiek van het gezin.
Jesse is echt een jonge dame geworden, en heel erg met haar uiterlijk bezig.
Als ik zie hoe groot ze geworden zijn, wordt je erg geconfronteerd met het feit dat je zelf steeds ouder wordt.
Ach, veertig…dan begint het leven pas.
En wat kunnen we ons meer wensen als dat hier te mogen beleven.
Groeten Cora en de rest
p.s : nog wat nieuwe foto'geplaatst.
- het plaatsen van de chalet.
- gezamelijk spel op het speelveld
_ bij gebrek aan een kinderbadje
gaan onze kleine gasten in de wastafel
-huiskamer van ons laaste project, het appart. voor 10 pers.
-
10 September 2008 - 13:19
Joanna:
Hallo daar!
Ziet er steeds mooier uit, daar kunnen jullie echt trots op zijn. Nog eventjes doorbijten en dan nog meer tijd om te genieten. Veel sterkte met de "laatste" loodjes.
Groetjes Joanna -
10 September 2008 - 18:27
Gert-jan:
marcel , cora en de kinderen
toch heerlijk iedere keer weer een berichtje op deze manier te mogen ontvangen voorzien iedere keer van een niet aflatend enthousiasme
vn collega's begrepen dat het goed vertoeven is bij jullie, samen met willem plannen gehad om in het afgelopen voorjaar te komen wat helaas niet lukte, dit stimuleert toch enorm om zeker weer snel aan te komen -
12 September 2008 - 20:24
Leo Klaassen:
Hoy Marcel en Cora
Het ziet er allemaal zeer goed uit wat jullie allemaal hebben gemaakt ,vooral het zwembad perfect.Cora je hebt met zulke kinderen nooit rust, dat dachten wij ook maar elke dag is er wat te doen en maar goed ook daar blijf je jong bij.Wij zijn de vijftig al gepasseert en ze zijn bij ons nog thuis.Leon zit op dit moment 4 weken in Amerika op vakantie met 4 jongens, met een camper op trektocht door de grand canyon.
Robert gaat maandag werken bij Alewijnse als engeneer op de luxe jachtbouw en Leon gaat na de vakantie werken op de gemeente Nijmegen als plantoetser.
Zo zie je dat er steeds dingen veranderen en je krijgt het niet rustiger.Maar dat hoeft ook niet, je moet naast al je plannen, met de kinderen gezamelijk dingen doen.
Wij gaan met ons alle naar de tent op de horst op de Groesbeekse kermis zupen en dansen.Met Robert Tanja en alle vrienden van Robert en Tanja.
Daar blijf je jong bij en rustig.Maar ik zie dat het jullie goed gaat op de foto's ,hou dit zo doe de kinderen de groeten en tot hoorens.Groeten Tonny en Leo. -
11 November 2008 - 12:44
Joey Hopmans:
ha luuk
ik heb nu jou site gevonden wat ziet jullie huis er mooi uit heb je het er goed na je zin of mis je groesbeek wel eens heb je veel vrienden daar en hoe is de school
gr joey hopmans -
21 November 2008 - 14:47
Karel En Siska:
Hallo Marcel en Cora,
Vandaag de eerste winterse dag in Nederland en ik moet meteen aan jullie denken. Hoe gaat het daar in Haus Angerhof? Hebben jullie het laatste appartement (bijna) af voor de winter en jullie eigen woon- en slaapruimtes kunnen afmaken? Het zag er van 't zomer al zo geweldig uit allemaal. Ik ben heel benieuwd hoe dit winterseizoen voor jullie verloopt. Wij hebben het erg naar ons zin gehad in Bad Hofgastein. Hoe is de 2e herfst? Weer zo snel ingevallen als vorig jaar. En hoe gaat het met de kinderen? Lukt het wat tijd voor ze vrij te maken? Praten ze jullie in dialect al voorbij of praten ze jullie vooral bij?
We wensen jullie veel succes deze winter en hopen dat er wat rust komt om te genieten van jullie gezin en het prachtige huis en de gasten. Tot mails,
Karel, Siska en de hond Cees.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
